Θερμική - μη καταλυτική μετεστεροποίηση

Τα τελευταία χρόνια, εκτός από την βασική και την όξινη μετεστεροποίηση, έχουν αρχίσει να μελετώνται και να αναπτύσσονται νέες διεργασίες μετεστεροποίησης. Μία από αυτές είναι η θερμική - μη καταλυτική διεργασία, η οποία πραγματοποιείται σε υψηλές θερμοκρασίες (>180^οC) και πιέσεις (>30 bar) απουσία καταλύτη. Σύμφωνα με τους Σ. Πασιά, Ν. Μπαράκο και Ν. Παπαγιαννάκο, με τη συγκεκριμένη μέθοδο επιτυγχάνεται παραγωγή βιοντίζελ τόσο από ραφινέ όσο από όξινα έλαια και μάλιστα η οξύτητα παρουσιάζει καταλυτική δράση στη μετεστεροποίηση των ελαίων και λιπών. Σημαντικό πλεονέκτημα της μεθόδου αυτής είναι το γεγονός ότι στα τελικά προϊόντα, βιοντίζελ και γλυκερίνη, δεν υπάρχουν επιμολύνσεις του καταλύτη. Η γλυκερίνη, που παράγεται, είναι απολύτως άχρωμη και διαυγής, σε αντίθεση με τη γλυκερίνη που παράγεται στις κλασικές διεργασίες, στις οποίες το χρώμα της είναι σκούρο καφέ. Τα μειονεκτήματα της θερμικής, μη καταλυτικής διεργασίας είναι οι χαμηλοί ρυθμοί αντίδρασης, καθώς και οι απαιτούμενες υψηλές θερμοκρασίες και πιέσεις για τη διεξαγωγή της αντίδρασης.

Μία παραλλαγή της θερμικής - μη καταλυτικής μετεστεροποίησης είναι η αντίδραση με υπερκρίσιμη μεθανόλη. Η υπερκρίσιμη κατάσταση της μεθανόλης επιτυγχάνει εξαιρετικά επίπεδα διαλυτότητας της μεθανόλης στο λάδι, διαμορφώνοντας ενιαία φάση αντίδρασης. Έτσι, η ολοκλήρωση της αντίδρασης γίνεται μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, πολύ μικρότερο από τον χρόνο που απαιτείται για την αντίδραση σε διφασικό σύστημα. Παράλληλα, λόγω της μη καταλυτικής διαδικασίας, ο καθαρισμός των προϊόντων μετά την μετεστεροποίηση είναι φιλικός προς το περιβάλλον σε σύγκριση με τις συμβατικές διεργασίες. Μειονέκτημα της συγκεκριμένης διεργασίας είναι οι υψηλές πιέσεις που αναπτύσσονται σε υψηλές θερμοκρασίες. Η μέθοδος της υπερκρίσιμης μεθανόλης προσφέρει μία πιθανότατα χαμηλού κόστους, με πολύ απλή τεχνολογία για την παραγωγή βιοντίζελ ως εναλλακτικό καύσιμο.